“Met mijn gezondheid gaat het op zich prima hoor”, zegt cliënte Iris. Ze zit tegenover me en heeft enkele minuten geleden een opsomming van haar klachten gegeven. Vreselijk moe is ze. Ze werkt als huisarts in opleiding en moet zichzelf echt naar de praktijk slepen iedere ochtend. Daarnaast is ze heel snel geïrriteerd en heeft ze nul concentratievermogen. Dat resulteert er vaak in dat ze óf uitvalt tegen patiënten óf steeds moet vragen of ze even willen herhalen wat ze zojuist verteld hebben, omdat ze er met haar aandacht weer even niet bij was.
Maar met haar gezondheid gaat het op zich prima hoor…
Dit doet me denken aan mezelf, een aantal jaren geleden. Mijn klachten stapelden zich steeds verder op. Migraine, rugpijn, kort lontje, slecht slapen, huilbuien, hartkloppingen. Maar als mensen aan mijn vroegen hoe het ging, dan ging het altijd prima. Niets aan de hand. En dat geloofde ik oprecht.
Misschien herken je dat wel? Dat je steeds vaker naar een paracetamol moet grijpen gedurende je werkdag, om die hoofdpijn te onderdrukken. Of dat je aan het einde van je werkdag ontzettend je best moet doen om het verhaal van je patiënt te volgen, omdat je gedachten continu afdwalen. Of dat je voor de zoveelste keer een aanvaring hebt met een collega, waarbij je je stem verheft en er zelfs tranen vloeien.
Wees eens eerlijk. Had je dit vroeger ook?
Of is dit meer iets van de laatste weken. Maanden.
Zelf heb ik mijn klachten heel lang ontkend, gebagatelliseerd. Migraine, dat hoorde gewoon bij mij. En het feit dat het eerst één keer per maand was en inmiddels tweewekelijks, negeerde ik volledig. En dat de klachten steeds veelzijdiger werden viel me nauwelijks op. Daar gaf ik geen aandacht aan.
Inmiddels weet ik, dat ik deze klachten niet voor niets had. Dat mijn lijf schreeuwde om aandacht. En pas toen ik bereid was om die klachten niet langer te ontkennen, toen ik bereid was stil te staan en me af te vragen waar die klachten vandaan kwamen, toen pas werden mijn klachten langzaamaan minder.
‘You can’t change what you don’t acknowledge’ zei Dr. Phil ooit. En wat je verder wellicht ook van deze man vindt, neem van mij aan dat deze uitspraak spot on is.
Want pas als je erkent dat je klachten hebt, pas als je erkent dat je je anders voelt, je anders gedraagt en je anders uit dan voorheen, pas dan kun je iets gaan veranderen, waardoor je je weer beter gaat voelen.
Zo ook voor cliënte Iris. Toen zij zich realiseerde dat het eigenlijk helemáál niet zo goed ging met haar gezondheid en dat zij écht iets moest gaan veranderen, toen pas kon zij stappen zetten die ervoor zorgden dat haar klachten langzaamaan, 1 voor 1, verdwenen.
Hoe zit dat met jou? Hoe gaat het nu écht met jouw gezondheid?
In verband met privacy is Iris een fictieve naam