Groei Door Zien
Stresscounselor en Vitaliteitscoach
voor zorgprofessionals
“Als stress zoveel kwaad kan doen, is het niet verwonderlijk dat het beheersen ervan zoveel goed kan doen”
Sterke vrouw
De buitenwereld ziet jou als een lieve, zorgzame, sterke vrouw. Een goed betaalde baan in de zorg, een prachtig ingericht huis, veel sociale contacten, lieve man en kinderen. De werkelijkheid is helaas anders. Je vraagt jezelf iedere ochtend af waar je in hemelsnaam de energie vandaan moet halen om de dag door te komen, om het minste of geringste kan je in huilen uitbarsten, je hebt te pas en te onpas conflicten met je man en het zorgen voor patiënten en het aansturen van je team geeft je totaal geen voldoening meer.
Herken je dit?
De wekker gaat en je schrikt van het harde geluid. Eindelijk was je weer in slaap gedommeld, na urenlang piekerend wakker te hebben gelegen. Er bleven maar vragen opborrelen: hoe ga je in hemelsnaam de onderbezetting in je team opvangen nu de één na de ander zich ziek meldt? En wat kan je in godsnaam doen om die ellenlange patiënten wachtlijst weg te werken? Ben je echt niets vergeten voor de verjaardag van je dochter aankomend weekend? Je vraagt je af waar je vandaag weer in godsnaam de energie vandaan moet halen om überhaupt dat bed uit te komen. Het liefst zou je onder de dekens verdwijnen voor de komende weken, misschien wel maanden. Onzichtbaar voor alles en iedereen.
Je probeert een boek te lezen. Voor de zoveelste keer begin je opnieuw, bovenaan de pagina. Je gedachten schieten alle kanten op, van de ramen die echt nodig gelapt moeten worden tot die ene patiënt die morgen tussendoor komt om voor de zoveelste keer over het behandelplan te praten. Je hebt geen idee wat je zojuist hebt gelezen. Vroeger kon je zo heerlijk ontspannen van het lezen van een boek. Nu sta je continu ‘aan’ en lukt het je met geen mogelijkheid de ‘uit knop te vinden.
Sociale afspraken kosten je steeds meer energie. Het lukt je nauwelijks het gesprek te volgen en je wordt continu afgeleid door het geluid om je heen. Steeds vaker moet je je vriendinnen appen, om te zeggen dat je niet komt. Omdat je te moe bent, je niet lekker voelt. Het maakt je verdrietig, want juist die sociale afspraken maakten het leven nog een beetje leuk.
Je vindt je baan totaal niet leuk meer. Waar je voorheen fluitend naar je werk ging, ga je nu met lood in je schoenen. Je hebt het idee dat je de hele dag een race tegen de klok doet. Je agenda puilt uit, er is elke dag wel iemand uit je team ziek, waardoor je structureel met onderbezetting te maken hebt en waar je vroeger nog vol interesse en geduld de persoonlijke verhalen van patiënten kon aanhoren, ben je nu alleen nog maar bezig met het feit dat je daadwerkelijke behandeltijd door deze oeverloze verhalen steeds korter wordt.
Steeds vaker heb je last van hoofdpijn en rugpijn. En de huilbuien en woede-uitbarstingen volgen elkaar steeds sneller op. Je hebt al geprobeerd eerder naar bed te gaan, het rustiger aan te doen op je vrije dag, je sociale afspraken tot een minimum te beperken. Niets lijkt te helpen en inmiddels ben je de wanhoop nabij. Op deze manier vind je het leven helemaal niet leuk meer!
Wat als je niets doet?
Als je niets verandert en doorgaat op deze manier, zal je in het allerdiepste dal belanden. En de weg naar boven zal eindeloos lijken. Je zal zo uitgeput zijn, dat je het ene been niet meer voor het andere kan zetten. De kinderen kun je niet meer in je omgeving verdragen, omdat ze je veel teveel prikkels geven. Je zal een collega moeten belasten met de verantwoordelijkheid over jouw patiënten en je team, voor een hele lange tijd. Iemand onder ogen komen lukt gewoonweg niet meer en daar zul je dierbare vrienden door verliezen. Je zal steeds vaker conflicten krijgen met je naasten, waardoor er een steeds grotere afstand komt en je het gevoel krijgt alsof je er helemaal alleen voor staat.
Wil jij meer energie en weer plezier en voldoening ervaren in je werk?
Kom in actie en neem contact op voor een gratis sessie
Gratis e-book
Download mijn gratis e-book
Blog
Burn-out – gewoon omdat het allemaal geen zin had
Ik moest mezelf uit bed slépen “Ik had alles wat mijn hartje begeerde. Een goede baan, een gezin, een fijn sociaal netwerk, een prachtig huis. En toch hoopte ik dat ik tegen een boom aan zou rijden”. Ja, ik ben het zelf die deze tekst uitspreekt. Ik sta op een ‘train...
Voldoen aan andermans verwachtingen….dodelijk vermoeiend!
Ik word op de proef gesteld “Kunnen jullie haar brengen en halen? Ik weet dat we het anders hadden afgesproken, maar ik was even vergeten dat...” Pfffft. We zitten in de auto onderweg naar huis en ik krijg een appje. We hebben een heerlijke vakantie gehad met z’n...
Op zoek naar de oorzaak of toch een pilletje?
Een pilletje voor elke kwaal Als tandarts kon ik me er altijd enorm over opwinden: patiënten die het ene pilletje na het andere pilletje slikten. Zonder dat ze ook maar een idee hadden waar het precies voor was. Zonder dat ze ook maar een idee hadden wat ze zelf...