Perfect leventje, toch!?
De buitenwereld ziet jou als een lieve, zorgzame, betrokken vrouw. Je hebt een goede baan als tandarts, een prachtig ingericht huis, veel sociale contacten, een lieve man en schattige kinderen. Alle ingrediënten om gelukkig te zijn, toch?
Of toch niet…??
De werkelijkheid is helaas anders. Je vraagt jezelf iedere ochtend af waar je in godsnaam de energie vandaan moet halen om de dag door te komen, om het minste of geringste kan je in huilen uitbarsten, je hebt te pas en te onpas ruzie met je man en je tandartsen bestaan geeft je al helemaal geen voldoening meer.
Niets helpt…
Je hebt al van alles geprobeerd. Vroeger naar bed, minder sociale afspraken, tussen de patiënten door steeds een korte pauze. Het mag allemaal niet baten. Sterker nog, het lijkt wel of je steeds minder kan hebben.
Tegen een boom aanrijden dan maar?
In de auto onderweg naar je werk, branden de tranen in je ogen. Er schieten allerlei gedachten door je hoofd. Het liefst zou je een ongeluk krijgen. Niet al te ernstig, maar ernstig genoeg om voorlopig even helemaal niets te kunnen. Te moeten. Het verlangen naar rust en even ‘uit’ staan groeit met de dag. Even pauze, van alles en iedereen, dat klinkt zo ontzettend fijn.
Pauze van alles en iedereen
Geen patiënten die boos zijn, omdat je uitloopt. Omdat je vanochtend al drie pijnklachten tussendoor had. Ondanks dat je slechts 5 minuten pauze hebt genomen om dat broodje even snel naar binnen te werken, blijft het de hele dag een race tegen de klok.
Geen ellenlange ‘to do’ list die afgewerkt moet worden. Vergaderingen die voorbereid moeten worden, verwijsbrieven die geschreven moeten worden, kinderen die naar sportclubjes gebracht moeten worden, recepten die uitgezocht moeten worden voor het etentje met vrienden aankomend weekend.
Geen vriendinnen die hun hart bij je uitstorten en je hulp vragen.
Geen man, die klaagt, dat jullie nooit meer een avond samen hebben, omdat jij altijd tegelijk met de kinderen naar bed gaat.
Even helemaal niets!
Een ding is zeker. Doorgaan zoals je nu doet, zal je hoe dan ook niet volhouden.
Been there, done that.
Er komt een punt, dat je letterlijk door je benen zakt. Dat je alleen nog maar in bed kan liggen en dat een appje van een vriendin of een ringende voordeurbel al voor hartkloppingen en zweethanden zorgt. Er komt een punt dat werkelijk elke prikkel er één teveel is en je je kinderen het liefst zo ver mogelijk bij je vandaan hebt. Er komt een punt dat je ’s ochtends niet meer in de auto kunt stappen om je patiënten te helpen, omdat je volledig opgebrand bent. Je lijf kan gewoonweg niet meer functioneren, de energie is op.
Wachten? Of kom je in actie?
De vraag is, ga je hierop wachten? Of trek je nu aan de noodrem en zorg je zelf dat jouw pauze nu begint!?
Bang?
Natuurlijk is dat eng. Natuurlijk ben je bang voor wat komen gaat.
Ik kan je als ervaringsdeskundige meegeven, dat wanneer jij besluit om te stoppen met alles wat je nu aan het doen bent, dat wanneer jij besluit dat je dit niet meer volhoudt, het eerst zal voelen alsof je alleen maar dieper in de put raakt. Het zal volledig uitzichtloos voelen. In het begin…
En dan…
Daarna breekt de tijd aan, dat je mag gaan ontdekken wat jij nodig hebt in het leven. En hoe je dat dan vorm kan geven, zodat je weer genietend en fit door het leven kan gaan. Dat zal voelen als een ontdekkingsreis met tal van mogelijkheden.
Achteraf zie ik mijn burn-out nu als één van de grootste cadeaus die ik ooit heb gekregen. Echt?! Ja echt! Door een uitgebreid coachingstraject aan te gaan, heb ik zoveel inzicht gekregen in mezelf en in mijn gedrag. Ik weet zoveel beter wat ik nodig heb om lekker in mijn vel te zitten. Ik kan zoveel beter omgaan met de teleurstellingen in het leven. Ik beschik nu over een flinke dosis veerkracht en dat gun ik iedereen.
Geen angst meer
Geconfronteerd worden met stress in je leven, is onvermijdelijk. Het enige waar je zelf de regie over hebt, is hoe je hiermee omgaat. Als je beschikt over een flinke dosis veerkracht, kan jij alles wat op je pad komt aan. Je zal je zo krachtig voelen, dat je nooit meer bang bent voor wat er op je pad komt. Want linksom of rechtsom, dat kan jij aan! Geweldig toch?